[τῆι .....^c.9....]ης ἱερέαι γίνεσ[θ]α[ι] σπλ-
[άγχνα τὰ ἐς χεῖρ]ας καὶ τὰ ἐς γόν[ατ]-
[α, ...^c.6...], [γλῶσ]σα, θύα ἀπ’ ὧν ἂν [θύηι],
[......^c.12......] καὶ γέρας δεξιὸ[ς .]
5[......^c.12......]ν ποιῆι ἐμ μοίρη[ι .]
[.......^c.13......]ομα δεξιά, κεφαλ[.]
[.......^c.13......], τρεῖς πλεόρας, ὦμ-
[......^c.12...... κα]ὶ ἀλφίτων ἥμυσ[υ]-

θύειγ καὶ τιθέν[αι ..^?..]
10κωλέαις ἅμα τε[..^?..]
τὸ ἀργύριον ἐπιτ[..^?..]

Lines 9-10: The requirement in line 9 is to perform a sacrifice and probably to place or consecrate certain portions of the sacrificial animal. Regrettably, however, the lacuna prevents us from knowing whether this referred to the altar, where portions would be be burned, or to the cult table or some other place where portions of meat might be set aside. If this was connected with the description of portions in the next line, then we might be dealing with meaty (priestly?) portions rather than divine ones for the altar. The hams (κωλέαις) of the animal are a usual γέρας, but here in the plural and dative they are somewhat surprising. Veligianni rather attractively restores from the preceding line [σκέλη σὺν] | κωλέαις. This would then entail substantial portions of meat, namely both hind legs of the animal with the hams attached.

χώρους ἱερέα κριτά, βοῦς, πάντα τὰ ἔτη· συντελεῖν δὲ
τοὺς χώρους εἰς τὰ κριτὰ καθάπερ Ἡράοις· τὰ δὲ δέ-
ρματα λαμβάνειν τῶν ἱερείων τοὺς τὰ κριτὰ παρέχ-

10 [.....¹⁰..... τῆ]ι Ἀθηνᾶι τῆι Ὑγιείαι καὶ τὴν ἐν τῶι ἀρ-
[χαίωι νεῶι θυο]μένην καθάπερ πρότερον, καὶ νείμαντ-
[ας τοῖς πρυτάν]εσιν πέντε μερίδας καὶ τοῖς ἐννέα ἄρ-
[χουσιν ...⁵..] καὶ ταμίαις τῆς θεοῦ μίαν καὶ τοῖς ἱερ-

15[οις ...⁵.. καὶ τ]οῖς πομπ[εῦσι]ν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ τα-
[ῖς .....⁹....]ς κατὰ ⟨τὰ⟩ εἰω[θότα], τὰ δὲ ἄλλα κρέα Ἀθηναίο-
[ις μερίζειν· ἀ]πὸ δὲ τῶν τε[τταρ]άκοντα μνῶν καὶ τῆς μι-
[ᾶς τῶν ἐκ τῆς μ]ισθώσεως τῆς Νέας βοωνήσαντες οἱ ἱερ-

[ν τῶν βοῶν τῶ]ν ἀπὸ τῶν τετταράκοντα μνῶν καὶ μιᾶς ἑω-
25[νημένην νε]μόντων τὰ κρέα τῶι δήμωι τῶι Ἀθηναίων ἐν
[Κεραμεικῶ]ι, καθάπερ ἐν ταῖς ἄλλαις κρεανομίαις· ἀπ-
[ονέμειν δὲ] τὰς μερίδας εἰς τὸν δῆμον ἕκαστον κατὰ [τ]-
[οὺς πέμπον]τας, ὁπόσους ἂν παρέχηι ὁ δῆμος ἕκαστος· [ε]-

[αν καὶ οἶνον καὶ μέλι (?) ποτὶ τὰ]ν σπονδὰ[ν]

90 [Π]εταγειτνύου, ἑκκαιδεκάτηι μὲ[ν συν]-
αιγλίαν, ἑπτακαιδεκάτηι δὲ διαν[ομήν],
ἵνα ἡ θυσία τῶι Ἡρακλεῖ συντελ[ῆται κα]-

[ρ]αν ὑπάρχοντα, ἔστ’ ἂν ὁ γάμ[ος συντε]-
[λε]σθῆι· ἀφαιρεῖν δὲ ἀπὸ τῶν ἱερε[ίων ἃ ἂν]
[δοκ]ῆι καλῶς ἔχειν ἐπὶ τὴν τράπεζ[αν τῶι]
100 [θεῶ]ι, τοῖς δὲ λοιποῖς πᾶσι, ὅσα ἐς ξε[νισμὸν]
[οἰκ]είων, χράσθω ὁ τὸν γάμον ποιῶν· ἐ[φιέτω]
[δὲ] καὶ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς γάμους τὰ γέρ[η τῶι]
[τὸ]ν γάμον ποιοῦντι, λαβὼν ὀκτὼ δραχ[μὰς]

μὴ ἐξέστω αὐτῶι μετέχειν τῶν
[ἱ]ερωσυνῶν. λαμβάνετε δὲ ἀπ[ὸ]
150 τῆς προσόδου ὥστε τῶι Πασίω[ι]

[ἁλο]υργάν. διδόναι δὲ τοῖς Ἡ-
[ρακλ]έοις μερίδας τοῖς συ[μ]-
[πομπε]ύουσι. ^vacat

ους, ὁ μὲν ἀνὴρ ἄνδρας, ἡ δ[ὲ γυνὴ γυνα]-
10ῖκας· γέρα δὲ λάψεται λ[ουτροῦ τρεῖ]-
ς ὀβολούς, κρητηρισμο[ῦ δύο ὀβολοὺ]-
ς καὶ τὸμ πόκογ καὶ τὸ [σκέλος· ξένων]
δὲ τελευμένων ἀπ’ ἑκ[άστης τῶν ἁγν]-
ειῶν τρεῖς δραχμὰς [καὶ τὸμ πόκογ]
15καὶ τὸ σκέλος τὸ πα[ρὰ τὸν βωμὸν πα]-
ρατιθέμενον κα[ὶ .......¹⁴.......]

[.......¹³......] ἢμ μὴ τι πόλι[ς ἄλλο]
[προθύητ]αι· γέ[ρ]α δὲ λάψονται [κατὰ τ]-
[άδε· ἑκ]ατέρος τῶν δημοσίων γ[έρα λά]-
5[ψετ]αι τὰ κώιδια καὶ τὰ σκέλη· [ἢν δέ τ]-
[ι]ς ξενίζηι τοὺς θεοὺς ἢ θύηι [ἐπὶ τῶ]-
μ βωμῶν τῶν δημοσίων, γέρα ἀπ[οδιδό]-
τω τοῖς πριαμένοις τῶμ παρ[ατεθέν]-

των τοῖς θεοῖς βρωτῶν ἐκ[τημόριον]
10καὶ τῶγ κρεῶμ μερίδα κ[αὶ τελέου ἱε]-
ρείου ὀβολόν, τέσσερα[ς δὲ βοιός· ἢν]

αἴ κα ἐπὶ βωμῶι θύσηι ἱαρῆιον, ὅ τι μὴ νόμος θύεν, τ[ὸ]
ποτιπίαμμα ἀφελὲν ἀπὸ τῶ βωμῶ καὶ ἀποπλῦν-
αι καὶ τὸ ἄλλο λῦμα ἀνελὲν ἐκ τῶ ἱαρῶ, καὶ τὰν ἵκ-

[γυνὰ κύοισα πρὶν τεκὲν κάτε]ιτι τὸ Νυμφῆι[ον]
ἐς Ἄρταμι[ν ..⁴..] τᾶι ἄρκωι δωσεῖ πόδας καὶ
τὰν κεφαλὰν καὶ τὸ δέρμα· αἰ δέ κα μὴ κατ[έν]-
100θηι πρὶν τεκέν, κάτειτι σὺμ βοτῶι τελέωι· ἁ δ[ὲ]

ἢ καλίνος ἢ γαΐνος, ὑποδεξάμενον παρτιθ[έ]-
μεν τὸ μέρος πάντων· ἐπεὶ δέ κα ποιῆσες τὰ
120νομιζόμενα, φέροντα ἐς ὕλαν ἀεργὸν ἐρε-
[ῖ]σαι τὰς κολοσὸς καὶ τὰ μέρη. ^vacat
ἱκέσιος ἅτερος, τετελεσμένος ἢ ἀτελής, ἱσ-

πολίαν καὶ τριφυλίαν· ὡς δέ κα καταγγήλε[ι ἱκέ]-
σθαι, ἵσσαντα ἐπὶ τῶι ὠδῶι ἐπὶ νάκει λευκῶ[ι νί]-
135ζεν καὶ χρῖσαι καὶ ἐξίμεν ἐς τὰν δαμοσί[αν]

[..^?..]
[...^c.5..]ντων, λαμβάνειν δὲ τὰ δέρματα κ[αὶ] τὰ ἄλλα γέρεα· ἢν ἓν θ[ύη]ται, λά[ψε]-
[ται γλῶσ]σαν, ὀσφὺν δασέαν, ὤρην· ἢν δὲ πλέω θύηται, λάψεται ἀπ’ ἑκάστου ὀσφὺ[ν]
[δασ]έαν καὶ γλῶσσαν καὶ κωλῆν μίαν ἀπὸ πάντων· καὶ τῶν ἄλλων θεῶν τῶν
[ἐν]τεμενίων ὅσων ἱερᾶται ὁ ἱέρεως, λάψεται τὰ γέρεα τὰ αὐτὰ καὶ κωλῆν ἀντὶ
5[τῆ]ς ὤρης, εἰ ἢμ μὴ βασιλεὺς λαμβάνηι· ἢν δὲ εὐστὸν θύηι ἡ πόλις, λάψεται γλῶσ-
σαν, ὀσφὺν δασέαν, ὤρην· ἢν ξένος ἱεροποιῆι τῶι Ἀπόλλωνι, προϊερᾶσθαι τῶ[ν]
ἀστῶν ὃν ἂν θέληι ὁ ξένος, διδόναι δὲ τῶι ἱερεῖ τὰ γέρεα ἅπερ ἡ πόλις διδοῖ π[άν]-
[τα] χωρὶ[ς] δέρματος· ἢν δὲ τοῖς Ἀπολλωνίοις θύηι ξένος, π[ροϊερᾶσθαι ....^c.8....]

[ὑστερ]άαι τῶι ἥρωι ἱερεῖον τέλεον· λογίζεσθαι δὲ ὅ τι ἂν
[ἀναλ]ώσει· ἀναλίσκειν δὲ μὴ πλέον τῆς προσόδου· [ν]-
[εμέτω] δὲ τὰ κρέα τοῖς {οις} ὀργεῶσι τοῖς παροῦσι καὶ τοῖ[ς]
[ὑοῖς τὴν] εἰς ἡμίσεαν καὶ ταῖς γυναιξὶ ταῖς τῶν ὀργεώ[ν]-

[τράσι τὴν εἰς ἡμί]σεαν καὶ ἀκολούθωι μιᾶι τὴν εἰς ἡμ[ί]-
[σεαν· παραδιδότω δὲ τ]ῶι ἀνδρὶ τῆς γυναικὸς τὴν με-
[ρίδα. ^vacat ] ^vacat

[....⁷...]αδος τῶι λαμπαδεί[ωι ..^?..]
5[ἱερεώσ]υνα κωλῆν, πλευρὸν, ἰ⟨σ⟩χ[ίον ..^?.. οἱ ἱε]-
[ροποι]οὶ καὶ ὁ κῆρυξ δαινύσθωσ[αν ..^?..]

15μι⟨μ⟩όν ἐστιν· ἐπὶ δὲ τοὺς βωμοὺς [..^?..]-
ι μηροὺς, μασχαλίσματα, ἡμίκ⟨ρ⟩α[ιραν ..^?.. μ]-
ηροὺς, μασχαλίσματα, ἡμίκραιρ[αν ..^?..]
ἐπὶ τοῦ βωμοῦ ἐν τῶι Ἐλευσινίω[ι ..^?.. τῶι τ]-

οῦ Πλούτωνος βωμῶι ἱερεώσυν[α ..^?.. τοῖν θε]-
20οῖν τῶν βω⟨μ⟩ῶν τῆι ἱερείαι κα[ὶ ..^?.. κωλῆν, πλε]-
υρὸν, ἰσχίον, ΙΙΙ τοῦ ἱερείου [..^?.. ξ]-
ύλα, ἐπὶ τὸν χύτρον παρε[χ..^?.. ἐν τῆ]-