λανὸς ἑκάστου δραχμὴ καὶ ἐγδανεισθήτω π[αραχρῆ]-
μα· ^v τὸν δὲ τόκον λογευέτωσαν καὶ τοῦτον ο[ἱ ἐπιμή]-
25νιοι καὶ καθιστιάτωσαν, τὰ δὲ ἄλλα ἔστω τῆς ἱε[ρείας]

πάντα ἐπὶ τὴν τράπεζα[ν] ἡ ἱέρεια πλὴν χρυσίου ἢ ἀργυρ[ίου ἢ]
[ἱ]ματισμοῦ· τοῦτων δὲ ὅ [τ]ι ἂν [τ]ις ἀνατιθῆι ἀπογραφ[έτω ἡ ἱέ]-
ρεια πρὸς τοὺς νεωποίας καὶ εἴσω παρεχέτω [τοῦ ναοῦ, ἕως ἡ πό]-

ρεσιν, δεδόχθαι· τὰς θυσίας πάσ[ας ..^?..]
ταῖς φυλαῖς ταύ[ταις ..^?..]
ἀποσυγγράψαι εν[..] διορθώσασ[θαι ..^?..]-

χον ἐπὶ τῶι ἡμίσωι, ὁ δὲ δάμαρχος [τὰς δραχμὰς]
30 ταύτας ἐσδιδότω ἐν τᾶι φυλα[..^?..]
λόγωι, ὥς [κ]α ὁ ἀρχεύων τὸν λόγ[ον ἀποδιδῶι]

𐅂𐅄ΔΔΔ· κριοὶ ΙΙ Ποσειδῶνι Ἀσ[φ]α[λ]είωι [καὶ Ὀρθωσίωι ..^?..]
κάπρος 𐅂Δ𐅃𐅂𐅂𐅂· δελφάκια ΙΙΙ, 𐅂Δ[Δ]𐅂𐅂𐅂𐅂 · τροφὴ τούτοις 𐅂[Δ]𐅂𐅂𐅂· [γλυ]-
κέως μέ(διμνοι) ΙΙΙ, τιμὴ 𐅂ΔΔΔΔ· οἴνο[υ Κ]ν[ί]δ[ι]α Δ, τιμὴ 𐅂𐅄Δ· ἄλφιτα

φρυηνῆι, τύχηι ἀγαθῆι καὶ ἐπὶ σωτηρίαι τοῦ τε δήμου καὶ τῶν εὐνοούν-
20των τῶι πλήθει τῶι Μαγνήτων σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις τοῖς τούτων,
δεδόχθαι τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι· τὸν μὲν νεωκόρον καὶ τὴν ἱέρειαν τῆς

30θωσαν δὲ οἱ παῖδες ἐκ τῶν μαθημάτων καὶ ἀπὸ τῶν ἔργων δοῦλοί τε
καὶ δοῦλαι, ἐν ἧι ταῦτα ἡμέραι συντελεσθήσεται· τὰς δὲ γινομένας
ἱερείας τῆς Ἀρτέμιδος μετὰ στεφανηφόρον Πολυκλείδην καὶ τοὺς

στεφανηφόρους ἐν τῶι καθ’ ἑαυτοὺς ἐνιαυτῶι θυσίαν καὶ πομπὴν συν-
τελεῖν· ὑπάρχειν δὲ ἐν αὐτῆι ταύτηι τῆι ἡμέραι καὶ τὴν περὶ τῶν
35 ὠνίων οἰκονομίαν μετὰ στεφανηφόρον Πολυκλείδην ἥτις γίνε-

τιλέοντος· ἔδοξε μολποῖσιν τὰ ὄργια ἀναγράψαντας θεῖναι ἐς
5τὸ ἱερὸν καὶ χρῆσθαι τούτοισιν, καὶ οὕτωι τάδε γραφθέντα ἐτέ-
θη Ἑβδομαίοισι· τῆι ὀγδῶι ΑΠΟΛΕΙΚΑΙ(?) τὰ ἱερὰ ἢ σπλάγχνα σπείσοσι μολπῶν

τῆς ὀσφύος καὶ τῆς πεμπάδος, ἣν ἴσχοσιν στεφανηφόροι,
10τούτων προλαγχάνει τὰ ἰσε̑α ὁ νέος· ἄρχονται θύειν τὰ ἱερῆα
{ΑΡΧΟ} ἀπὸ τούτων Ἀπόλλωνι Δελφινίωι· καὶ κρητῆρες κιρνέαται κατό-
περ ἐμ μολπῶι καὶ παιὼν γίνεται, ὁ δὲ ἐξιὼν αἰσυμνήτης ἀπὸ τῶν ἡμίσε-

Ὀνιτάδης καὶ λαγχάνει ἅπερ ὁ Ὀνιτάδης· ὅταν στεφανηφόροι ἴωσιν ἐς
Δίδυμα, ἡ πόλις διδοῖ ἑκατόνβην τρία ἱερῆιια τέλεια· τούτων ἓν θῆλυ, ἓν
20δὲ ἐνόρχες· ἐς μολπὸν ἡ πόλις διδοῖ Ταργηλίοισιν ἱερὸν τέλειον καὶ Μεταγει-

τνίοισιν ἱερὸν τέλειον, Ἑβδομαίοισιν δὲ δύο τέλεια, καὶ χο̑ν τὸμ παλαιὸν ὁ[ρ]-
τῆς ἑκάστης· τούτοισι τοῖς ἱεροῖσιν ὁ βασιλεὺς παρίσταται, λαγχάνει δὲ
οὐδὲν πλῆον τῶν ἄλλων μολπῶν· καὶ ἄρχονται οἱ στεφανηφόροι Ταυρεῶ-

πυλέων ἐστεμμένος καὶ ἀκρήτω κατασπένδετε ὁ δ’ ἕτερος ἐς Δίδυμα ἐπὶ
θύρας τίθεται· ταῦτα δὲ ποιήσαντες ἔρχονται τὴν ὁδὸν τὴν πλατεῖαν μέχρι
ἄκρο, ἀπ’ ἄκρο δὲ διὰ δρυμο̑· καὶ παιωνίζεται πρῶτον παρ’ Ἑκάτῃ τῇ πρόσθεν πυ-

ων τὰ περιγινόμενα, οἶνον τὸν ἐν τῶι κρητῆρι περιγινόμενον, πεμπὰς τῆς ἡ-
40μέρης· ὅ τι ἂν τούτων μὴ ποιῶσιν, Ὀνιτάδαι, ἕαδε μολποῖσιν ἐπὶ Χαροπίνο στε-
φανηφόρος ἀπὸ τῶν Ἰστιηίων παρέχεν· ὅ τι δ’ ἂν Ὀνιτάδαι χρηιίζωσιν, ἕαδε μολποῖ-

τῆς δὲ περὶ τὴν πανήγυριν εὐκοσμίας προνοηθῆναι τόν τε ἱερομνήμονα
καὶ τοὺς φυλάρχους· ἐν δὲ τοῖς μετὰ ταῦτα χρόνοις θύεσθαι ἐπὶ τοῦ
βωμοῦ κατὰ μῆνα τῆι νουμηνίαι ἱερεῖον, κατὰ δὲ ἐνιαυτὸν ἕκαστον

καλῶς ἔχειν καὶ ὁσίως, κυριεύοντα τῶν ἱερῶν παίδων·
ὅπως δὲ ταῦτα εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον διαμένηι
βέβαια ⟨Ἀ⟩σκληπιάδηι καὶ τοῖς ἀπογόνοις τοῖς

10 αὐτῶν ἱερεῖον τέλειον ἀπὸ δραχμᾶν εἴκοσι πέντε, ἐπεί κα αἱρεθέωντι·
κατὰ ταὐτὰ δὲ θυόντω καὶ τοὶ αἱρεύμενοι ἱεροφύλακες τοὶ μὲν τὰν χει-
μερινὰν ἄρχοντες Θε[υ]δαισίου ἐ[ν]άται, τοὶ δὲ τὰν θερινὰν Ὑακινθίου τέσ-

νηται ποτὶ πάντα κατασκευασθέντων αὐτᾶι καὶ ἀργυρωμάτων ποτὶ
35 τὰς θυσίας τὰς γινομένας καὶ ὁ δᾶμος φαίνηται προνοῶν καὶ ἐν τού-
τοις τᾶς ποτί τε αὐτὰν καὶ τὸς πολίτας ὁμονοίας, τοὶ ταμίαι ὑπολιπόμ[ε]-

τὰ ταὐτὰ δὲ καὶ ὁ ἱερεὺς λόγον καταβαλέσθω περὶ τᾶς παραλάμψιος αὐτῶν
καὶ ἐς τὸν μετὰ ταῦτα χρόνον ἀντιφωνείτω ἐν λογισταῖς καθότι καὶ τὸς ἄλλος
55 [ἱε]ρεῖς γέγραπται· τοὶ πωληταὶ ἀπομισθωσάντω ἀναγράψαι τάνδε τὰν διαγραφὰν

[..^?.. ἱερᾶσθαι δὲ νῦν τοῦ] μὲν Διὸς τῶν τοῦ υἱο[ῦ τοῦ Πυθοκλεῦς υἱῶν τὸν πρεσβύτερον ..^?..]
[..^?.. καὶ ἐς τὸν λοιπ]ὸν χρόνον τὸν πρεσβύ[τατον ἀεί, τᾶς δὲ Ἀθάνας νῦν μὲν τούτων]
10[τῶν υἱῶν τὸν νεώτερον, καὶ ἐς τὸν μέλλον]τα χρόνον ἀεὶ τῶν ἐγγό[νων αὐτοῦ τὸν πρεσβύτατον ..^?..]