νιθος, καὶ ἀναλισκόντωσαν αἱ φοιβατρίαι τοῦτον· ὁ δὲ τελισκόμενος μὴ γευέ-
στω· φερέτω δὲ λαγάνων χοίνικα ἀττικὴν καὶ δύο κοτύλας οἴνου ἀπὸ τοῦ ἀγε[ρ]-
25μοῦ· ἀγείρειν τῆι τρίτηι δεῖ ἧιπερ ξυρεῖται, καὶ τῆι Μοίραι θύειν ὄρνιθα καὶ ἀν[αλ]-

τοῦ ξυρήσασθαι τριώβολον· ὅταν δὲ ξυρήσηται, τῆς ἱλατηρίας ὀβολὸν· λαμ[βα]-
νέτω δὲ ἐν τρισὶ χωρίοις· φερέτω δὲ καὶ ἄρτον εἰς τὴν σχοῖνον : ἂν δὲ καταβε-
βρωμένος, θεραπεύειν ὡς ἐ[ζημι]ωμένον ὑπὸ τῆς θεοῦ· θεραπευέτω ἕως
30ἂν ὑγιάνηι καὶ τιθέτω ἡμιωβέλιον καὶ (?) [...^c.5..]ΚΟΥ καὶ τὸν ἄρτον : σκάφην ἐάν
τις αἴρηι, τὴμ μὲν πρώτην αἴρειν παρὰ Μοίραι καὶ θύειν πρόβατον τέλεον, ἐ-
άν τε ἄρσεν ἢ θῆλυ βούληται, καθαρὸν, λαγάνων τέσσαρας χοίνικας, οἴνου
δύο χοῦς, εἰς τὰς χεῖρας αἰγιναίαν, τὰ δὲ ἐξ̣αιρούμενα καθάπερ τῆι τραπεζο-

35τοῦ καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι τῶν ἀτελέστων οὐ γεύονται, τὰ κοίδια τῆι ἱερείαι : τὴν ^v
δευτέραν σκάφην αἴροντι, κόφινον λαγάνων, χοίνικα ὁμόρας, ἐλαίου κοτύλην,
εἰς τὰς χεῖρας στατῆρα, εἰς κρατῆρα δύο χοῦς, τὰ ἱερὰ ἐξα[ι]ρεῖν ὡσαύτως ὥσ-

5ἢ τῶν τὰ ἱερὰ αἰρουσῶν τινα, καὶ φέρειν δύο χοίν[ι]-
κας ἄρτων, οἴνου κοτύλας ὀκτὼ εἰς τὸν κρατῆρα.
εἰς τὸ πρόθυρον μὴ εἰσπορεύεσθαι ἀμύητον, ἐ{α}-

καθαίρειν ἀλέκτορι ἢ ἄρσενι ἢ θηλείαι, μεταθύειν
15δὲ σκέλος οὗ ἂμ βούληται, πλὴν χοιρέου, καὶ λαγάνων
τρεῖς χοίνικας ἀττικὰς καὶ οἴνου ἡμίχουν. ^vacat

λειαν ἢ ἀποπυρίδα, μνᾶν κρέων ὁποίων ἂν θέληις πλὴν χοιρέ-
ων, καὶ χοίνικα λαγάνων καὶ εἰς τὸν κρατῆρα οἴνου κοτύλας
τέσσαρας· καθαίρειν δὲ τὸν νεωκόρον ταῦτα καὶ τῶν φοι-

35ληνικῶι νόμωι, ἔξεστιν ὅ τι ἂμ βούληται πλὴν χοίρου· ἐπὶ δὲ τῆ[ι]
θυσίαι, φέρειν δεῖ ἐπὶ τὴν τράπεζαν τὰ ἐπιτιθέμενα χοίνικα λαγάνων,
ὁμόρας χοίνικα, καὶ τριώβολον εἰς θησαυρὸν καὶ ἐλαίου ἐπὶ λύχνον κοτύ-
λην καὶ εἰς κρατῆρα οἴνου χοᾶ· ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ τὸ στῆθος ἑφθὸν ἐπὶ τὴν

45ληται ποιεῖν τῆι θεῶι τελέαν, πρόβατον τέλεον, ἄρσεν ἢ θῆλυ, ^v[^v]
ἕψειν δὲ ὅλον, ὁμόρας [χ]οίνικας δύο, λαγάνων χοίνικας τέσσαρας
οἴνου χοῦς δύο, εἰς τὸν θησαυρὸν δραχμὴν, ἐλαίου κοτύλην ἐπὶ

55ἔνδον, τὰ δ’ ἄλλα ἀποφερέτω ὅπου ἂν βούλητ[α]ι· φερέτω δὲ καὶ οἴνου
κοτύλας τέσσαρας, λαγάνων χοίνικα, ἐλ[α]ίου ἡμικοτύλιον. ^vacat
ἐὰν δέ τις βοῦν βούληται θύειν, φέρειν ἐπὶ τὴ[ν] τράπεζαν λαγάνων χοί-
νικας τρεῖς, ὁμόρας χοίνικα, οἴνου χοὰς δύ[ο, ἐλ]αίου κοτύλας δύο, ξύλα
τὰ ἱκανὰ, εἰς τὸν θησαυρὸν χρυσοῦν, καὶ τὰ ἱερὰ ἐξαιρεῖν καθάπερ τῶν

μὲν τοῦ τελείου, στατῆρα εἰς τὸν θησαυρὸν, ἐπὶ δὲ τοῦ ἀρνὸς, αἰγιναίαν, ξύ-
λα τὰ ἱκανὰ ἐπὶ τούτωι, οἴνου χοῦν εἰς τὸν κρατῆρα, ἐπὶ τράπεζαν λαγά-
νων χοίνικα, ὁμόρας χοίνικα, βασισὰ Βαρουτὰ, λιβανωτὸν, σμύρναν, ἐλαί-
ου κοτύλην ἐπὶ λύχνον : ἐὰν δέ τις χῆνα ὁλοκαυτῆται, εἰς τὸν θησαυρὸν

[..^?.. Πα]νάμου νευμηνίαι· Ἀ-
[σκλαπιῶι (?)] καὶ Ἱστίαι Φαμίαι πλα-
10[κοῦντ- ..^?.. ἀλφί]των ἡμίεκτον κα[ὶ]

5←[ἶ]μ μέλαιναν ολ
→[..^?..] πὰρ τὸμ βν ἐ[π]-
←[ι]πέσσεν ∶ ηδ[ε]