οῖ ἀντιθέμεν κοινᾶι ἀμφοτέρονς· ἐξ[αγογὰν δ’ ἐ̑]-
μεν Κνοσόθεν ἐνς Τύλισον κἐκ Τυλί[σο Κνοσόνδ]-
ε· α[ἰ] δὲ πέρανδε ἐξάγοι, τελίτο hόσσα[περ οἱ Κν]-
όσιοι· τὰ δ’ ἐκ Τυλίσο ἐξαγέσθο hοπυ[ῖ κα λοίε· το̑]-
15ι Ποσειδᾶνι το̑ι ἐν Ἰυτο̑ι τὸν Κνοσίο[ν ἰαρέα θύ]-

οτέρον. χρέματα δὲ μὲ ’νπιπασκέσθο hο Κνόσιο[ς]
ἐν Τυλίσοι, hο δὲ Τυλίσιος ἐν Κνοσο̑ι hο χρέιζ[ο]-
5ν· μεδὲ χόρας ἀποτάμνεσθαι μεδατέρονς μεδ’ ἅ[π]-

α, βολὰ ἐπαγέτο ῥύτιον δέκα στατέρον αὐτίκα ἐ-
πὶ κόσμος, κἐν Τυλίσοι κατὰ ταὐτὰ hο Κνόσιος· ^v
hα στάλα ἔσστα ἐπὶ Μελάντα βασιλέος ἀϝρέτευ-